Glukoza 2
[vc_row][vc_column][vc_column_text]Glukoza je šećer koji služi kao glavni izvor energije za tijelo.
Ugljikohidrati koje jedemo razgrađuju se na glukozu (i nekoliko drugih šećera), apsorbiraju u tankom crijevu i cirkuliraju tijelom. Većini tjelesnih ćelija potrebna je glukoza za proizvodnju energije; ćelije mozga i nervnog sistema oslanjaju se na glukozu za energiju i mogu funkcionirati samo kada nivo glukoze u krvi ostane unutar određenog raspona.
Test glukoze se može uraditi sama, ili u sklopu bubrežnog panela, osnovnog metaboličkog panela ili sveobuhvatnog metaboličkog panela.
Upotreba glukoze u tijelu ovisi o dostupnosti insulina, hormona koji proizvodi gušterača. Insulin djeluje kako bi kontrolirao transport glukoze u tjelesne ćelije koji se koristi za energiju. Glukoza usmjerava jetru da skladišti višak glukoze kao glikogen (za kratkotrajno skladištenje energije) i promovira sintezu masti, koje čine osnovu dugoročne zalihe energije. Uravnoteženi nivoi glukoze i inzulina neophodni su za život.
Normalno se nivo glukoze u krvi lagano povećava nakon obroka, a inzulin se oslobađa da bi ih smanjio, a količina oslobođenog insulina odgovara veličini i sadržaju obroka. Ako nivo glukoze u krvi padne prenisko, što se može dogoditi između obroka ili nakon napornog treninga, proizvodi se glukagon (drugi hormon iz gušterače) koji oslobađa zalihe glukoze u jetri, podižući nivo glukoze u krvi. Ako sistem glukoze/insulina ispravno radi, količina glukoze u krvi ostaje prilično stabilna.[/vc_column_text][vc_row_inner rsclass=”clean” rsinner=”faq-accordion” el_class=”mt-3 mt-md-6 px-1 pt-1 pb-2 pt-md-2 px-md-5 bg-grey”][vc_column_inner el_class=”faq-item” rsclass=”clean”][vc_column_text rsclass=”clean”]
Glavna svrha testiranja je da biste utvrdili je nivo glukoze u krvi unutar referentnog raspona; za pregled, dijagnozu i nadgledanje dijabetesa i praćenje nivoa glukoze u krvi po potrebi.
Hiperglikemija i hipoglikemija, uzrokovane raznim stanjima, mogu biti opasne po život ako se dogode ozbiljne i nagle promjene, uzrokujući zatajenje organa, oštećenje mozga, komu i u ekstremnim slučajevima smrt.
Dugotrajni visoki nivoi glukoze u krvi mogu prouzrokovati progresivno oštećenje tjelesnih organa poput bubrega, očiju, krvnih žila, srca i živaca, kao što se javlja kod dijabetes melitusa.
Hiperglikemija koja se javlja tijekom trudnoće (poznata kao gestacijski dijabetes) ako se ne liječi može imati štetne učinke i na majku i na bebu, uključujući rani porod, preeklampsiju i bebe velike porođajne težine.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
- Ako imate simptome koji ukazuju na hiperglikemiju (povišeni nivo glukoze u krvi) ili hipoglikemiju (nizak nivo glukoze u krvi);
- Ako ste trudni ili ako ste dijabetičar, testiranje se može provoditi i do nekoliko puta dnevno radi praćenja nivoa glukoze.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
Krv se vadi natašte (prikupljena nakon 8 do 12 sati) i koristi se za traženje i dijagnozu dijabetes melitusa.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
Cijena testa glukoze u LABOS laboratoriji možete uraditi po cijeni od 4 KM.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
Test se može koristiti kao dio rutinskog pregleda, posebno kod onih ljudi s visokim rizikom od razvoja dijabetesa – onih koji imaju porodičnu historiju dijabetesa, onih koji imaju prekomjernu težinu i starijih od 45 godina.
Test glukoze može se koristiti i za dijagnozu dijabetesa kada neko ima simptome hiperglikemije, kao što su:
- Povećana žeđ;
- Povećano mokrenje;
- Umor;
- Zamagljen vid;
- Sporo zarastanje infekcija.
Glukoza se takođe može testirati kada osoba ima simptome hipoglikemije, kao što su:
- Znojenje;
- Glad;
- Drhtanje;
- Anksioznost;
- Zbunjenost;
- Zamagljen vid.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
Visok nivo glukoze najčešće ukazuje na dijabetes, ali mnoge druge bolesti i stanja takođe mogu uzrokovati povišenu glukozu.
Neke druge bolesti i stanja koja mogu rezultirati povišenim nivoom glukoze uključuju:
- Akromegalija;
- Akutni stres (na primjer odgovor na traumu, srčani i moždani udar);
- Dugotrajna bolest bubrega;
- Cushingov sindrom;
- Lijekovi, uključujući: kortikosteroide, triciklične antidepresive, diuretike, adrenalin, estrogene (kontracepcijske tablete i hormonsku zamjensku terapiju [HRT]), litij, fenitoin (Dilantin), aspirin
- Pretjerani unos hrane;
- Hipertireoza;
- Rak pankreasa;
- Pankreatitis.
Umjereno povećani nivoi mogu se primijetiti s oštećenom tolerancijom na glukozu. Ako se ovo stanje ne riješi, može dovesti do dijabetesa tipa 2.
Nizak nivo glukoze (hipoglikemija) takođe se primećuje kod:
- Nadbubrežna bolest (Addisonova bolest);
- Pijenje alkohola;
- Lijekovi, kao što su: paracetamol i anabolički steroidi;
- Opsežna bolest jetre;
- Hipopituitarizam;
- Hipotireoza;
- Predoziranje insulinom;
- Insulinomi (tumori gušterače koji proizvode insulin);
- Izgladnjivanje.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
Nekim ljudima sa simptomima niskog nivoa glukoze u krvi mogu biti dovoljne prehrambene promjene poput jedenja čestih malih obroka i nekoliko međuobroka dnevno i odabira složenih ugljikohidrata umjesto jednostavnih šećera. Oni koji imaju hipoglikemiju natašte mogu zahtijevati IV (intravensku) glukozu, ako dijetetske mjere nisu dovoljne.
[/vc_column_text][vc_column_text rsclass=”clean”]
Za dijabetes tipa 2, koji je najčešći tip dijabetesa, gubitak viška kilograma, zdrava prehrana s malo masnoća koja sadrži puno vlakana i redovno vježbanje mogu biti dovoljni da smanje nivo glukoze u krvi. U mnogim su slučajevima oralni lijekovi koji povećavaju tjelesnu proizvodnju i osjetljivost na inzulin neophodni da bi se postigla željni nivo glukoze. Kod dijabetesa tipa 1 (i kod dijabetesa tipa 2 koji ne reagira dovoljno dobro na oralne lijekove) neophodne su injekcije insulina nekoliko puta dnevno.
[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][/vc_column][vc_column][/vc_column][vc_column][/vc_column][vc_column][/vc_column][/vc_row]